επισκεφθούμε την οικογένεια του φίλου μας του Κώστα που ήρθε από
την Αλβανία. Η κυρία είπε ότι δεν πειράζει και έτσι ξεκινήσαμε . Ο
Κώστας μας περίμενε στο σπίτι του , μας άνοιξε τη πόρτα και
μπήκαμε. Ευτυχώς που ήταν εκεί η αδελφή του η Άντζελα 8 χρονών,
γιατί μαζί με τον Κώστα μετάφραζαν της μαμάς τους τις απαντήσεις!
Μου φάνηκε περίεργο που η μαμά τους καταλάβαινε όλα τα ελληνικά αλλά
μας απαντούσε στα αλβανικά!! Τέλος πάντων αρχίσαμε τις ερωτήσεις:
1. Πότε και πώς ήρθατε στην Ελλάδα;
# Πριν 5 χρόνια ήρθε ο άντρας μου και βρήκε δουλειά σαν
τσομπάνης εδώ στο Καπαρέλλι, και πριν 3 χρόνια ήρθαμε και εμείς.
Με ένα ταξί περάσαμε τα σύνορα . Έχουμε όλα τα χαρτιά μας.
2. Γιατί αφήσατε το χωριό σας και φύγατε;
# Μετά τον Εμβέρ Χότζα δεν είχαμε ούτε δουλειά ούτε λεφτά.
3. Τι δυσκολίες είχατε όταν ήρθατε στο Καπαρέλλι;
# Δεν μπορούσα να βρω δουλειά , μια μέρα πήγαινα στα χωράφια
και μετά τίποτα…Τώρα φροντίζω 2 ηλικιωμένους ανθρώπους και
είναι καλύτερα.
4. Σας αρέσει το χωριό μας;
# Ναι.
5. Είναι καλύτερα εδώ ή στην Αλβανία;
# Εδώ γιατί έχουμε δουλειά.
6. Στέλνετε γράμματα στους φίλους σας ;
# Όχι , τους τηλεφωνούμε όποτε μπορούμε.
7. Θέλετε να μείνετε εδώ για πάντα ή να γυρίσετε πίσω;
# Θέλω να μεγαλώσουν τα παιδιά εδώ στο Καπαρέλλι , να μάθουν
γράμματα , να έχουμε δουλειά και όλα θα πάνε καλά.
Eίπαμε αντίο , χαιρετίσαμε και φύγαμε . Στο σχολείο που πήγαμε
ζωγραφίσαμε όλοι μαζί την οικογένεια που επισκεφτήκαμε και ο
Δημήτρης έφτιαξε ωραία λουλούδια δίπλα ….έτσι για να ομορφύνει
λίγο το σπίτι του Κώστα.
