Εμένα πραγματικά μου φαίνεται μεγάλη αυτή η
εβδομάδα πριν το
Πάσχα.
Δεν έχουμε σχολείο και παίζουμε περισσότερο με
τους φίλους μας όλη
τη μέρα μέχρι το απόγευμα. Τότε μαζευόμαστε στο
σπίτι , αλλάζουμε
καθαρά ρούχα για να πάμε στην εκκλησία. Αυτή τη
βδομάδα έχει κάθε
απόγευμα εκκλησία.
Εγώ δεν πολυκαταλαβαίνω τα λόγια του παπά - η μαμά
είπε ότι
είναι αρχαία ελληνικά - αλλά μ'αρέσουν μερικά
τραγούδια που λένε
οι ψάλτες και μαζί τους και η γιαγιά μου , αυτές
τις μέρες .
Την Μ. Πέμπτη ο παπάς λέει όλη την ιστορία του
Χριστού μέχρι την
σταύρωσή του και ακούς να καρφώνει τα καρφιά
δυνατά και
σούρχεται να κλάψεις.
Πιο αργά το βράδυ όλα τα μεγάλα κορίτσια της
γειτονιάς ,
ανεβαίνουν στο πατάρι της εκκλησίας και
στολίζουν με λουλούδια
τον Επιτάφιο. Εκεί βάζουν το σώμα του Χριστού και
την άλλη μέρα
Μ. Παρασκευή μόλις νυχτώσει βγαίνουν έξω να
"γυρίσουν τον επιτάφιο",
γύρω γύρω στους δρόμους του χωριού και όλοι εμείς
από πίσω
με αναμμένα κίτρινα κεριά τραγουδάμε λυπητερά
τραγούδια για το Χριστό.
Τώρα το Πάσχα βάφουμε όλοι κόκκινα αυγά ,
ζυμώνουμε τσουρέκια
και φτιάχνουμε κουλουράκια που μ'αρέσουν. Την Μ.
Τετάρτη
μοσχοβολάει η γειτονιά από το ψήσιμο τους. Η μαμά
μου είναι καλή
και με αφήνει να τη βοηθάω στο ζύμωμα , αλλά όμως
ποτέ δεν
βρίσκω τα δικά μου όταν γυρνάμε από το φούρνο!
Γιατί άραγε; ……
Τέλος πάντων, εμένα μ'αρέσει πιο πολύ την Μ.
Πέμπτη να την
βοηθάω να βάψουμε τα αυγά κόκκινα, κι ας μου
φωνάζει συνέχεια να
προσέχω μην τα σπάσω …. Από τα 50 -60 που βάφουμε , τι
πειράζει
να σπάσω και μερικά;
Τα κόκκινα αυγά τα παίρνουμε μαζί το Μ. Σάββατο
στη Ανάσταση για
να τα τσουγκρίσουμε και να πούμε " Χριστός
Ανέστη ".
Αλλά εμένα μου είναι πολύ δύσκολο να κάνω υπομονή
μέχρι τότε!
Μεγάλο Σάββατο , η μαμά ετοιμάζει τη μαγειρίτσα
για το βράδυ , ο
μπαμπάς καθαρίζει τη σούβλα για το αρνί που θα
ψήσουμε την Κυριακή
του Πάσχα και εγώ παίζω με τα ξαδέλφια μου που
ήρθαν από την
Αθήνα .
Το μεσημέρι η μαμά με βάζει για ύπνο για να μπορώ
να μείνω
ξύπνιος μέχρι τις 12 το βράδυ που θα γίνει η
Ανάσταση. Γύρω
στις 11 το βράδυ όλοι μα όλοι , μικροί και μεγάλοι ,
ακόμη και
η μαμά της γιαγιάς μου, πάμε στην εκκλησία. Λίγο
πριν τις 12 ,
όλοι ανάβουμε τις άσπρες λαμπάδες μας και
περιμένουμε να βγει ο
παπάς στην εξώπορτα - σας είπα είμαστε τόσοι
πολλοί που δεν
χωράμε μέσα και στεκόμαστε και απ' έξω - για να πει
το " Χριστός
Ανέστη"…..
Τότε γίνεται ο χαμός….οι καμπάνες χτυπάνε δυνατά
…πυροτεχνήματα
ανάβουνε ….βαρελότα πέφτουνε και όλοι
φιλιούνται και λένε " Αληθώς
Ανέστη".
Την άλλη μέρα , όλοι είμαστε έξω στην αυλή και
ψήνουμε το αρνί…..
οι μεγάλοι χορεύουνε και πίνουνε κρασί , η μαμά
μου όλο φέρνει
μεζέδες για τους καλεσμένους και εγώ τώρα που
κανείς δεν με
πολυπροσέχει λέω με τον ξάδελφο μου "Χριστός
Ανέστη" και σπάμε όλα
τα κόκκινα αυγά!!!
