Η  ΕΙΡΗΝΗ

Καπαρέλλι  1999 & ΄91

 

 Παιδί1:    

 Σήμερα  θα  σας  πούμε  μια  αρχαία  ιστορία  πολύ  πολύ  παλιά…  την  έγραψε  ένας  αρχαίος  Έλληνας  συγγραφέας,  ο  Αριστοφάνης.

 Παιδί 2:    

Στον  ουρανό   έμεναν οι θεοί  (δείχνει  ένα παιδί  που περνά και κουβαλά  ένα  σύννεφο)  και  στη  γη  οι  άνθρωποι  (δείχνει  ένα  παιδί  να  κρατά  ένα  δέντρο).

 Παιδί 3: 

  Οι  θεοί  έβλεπαν  από  ψηλά  τι  έκαναν  οι  άνθρωποι:  αν  ήταν  κακοί  και  μάλωναν  (κάποιοι  κάνουν ότι μαλώνουν)  τους   έστελναν  δώρα,  και  το πιο  ωραίο  δώρο  ήταν  η Ειρήνη ( περνάει  αεράτα  η  Ειρήνη  από  τη  σκηνή  και  φεύγει)

 (έρχεται  ο Τρυγαίος  με  το σκαθάρι  και τον Καρίωνα)

 Καρίωνας:

Ο  φίλος  μου ο  Τρυγαίος  θέλει  να πετάξει…  θέλει να πάει  στον ουρανό..

 Χορός:     Να  πάρει  αεροπλάνο…να  πάρει  αεροπλάνο!!

 Καρίωνας:

Όχι  όχι  κάτι  άλλο  σκέφτηκε…ένα  σκαθάρι πήρε..  τόχει  δέσει στην  αυλή του,  το  ταΐζει  το  παχαίνει  γρήγορα να μεγαλώσει  στα  φτερά να τον  σηκώσει  να τον πάει στον ουρανό!  (φεύγει)

 Κόρη:

Ο μπαμπάς  μου  ο Τρυγαίος  θέλει  ν’ ανέβει  στον  ουρανό..  βάζει  σκάλες  πέφτει κάτω  σπάει πόδι  και  κεφάλι  μα  μυαλό  δεν  βάζει πάλι  όλο  αταξίες  κάνει  μάλλον  θέλει  να  μας  τρελάνει,  κάτι  ψάχνει ,  κάτι  ψάχνει..

 Τρυγαίος:     Την  Ειρήνη

 Κόρη:     Ποια  Ειρήνη;

 Τρυγαίος:   Αυτή που  έφυγε

 Κόρη:   Και  που  πάει;

 Τρυγαίος:    Δεν  ξέρω,  αυτό  θέλω  να  ρωτήσω   τους  θεού  στον ουρανό..

 Χορός:

Τόχει  χάσει  το μυαλό  του  έχασε  και την Ειρήνη.. το  σκαθάρι  μεγαλώνει  στα  φτερά μα τον  σηκώσει

(ανεβαίνει  στο  σκαθάρι  και  τρέχουν  στη  σκάλα  στον ουρανό)

 Τρυγαίος:

Φύλακα  Ερμή!!   Άνοιξε  θέλω  κάτι  να  ρωτήσω

 Ερμής:   Δεν  είναι  κανείς  εδώ..

 Τρυγαίος:    Και  οι  θεοί πού  πήγανε;

 Ερμής:

Φύγανε, έχουνε  θυμώσει  γιατί  εσείς  εκεί  κάτω  στη γη  όλο  μαλώνετε  και βάλανε  τον  Πόλεμο  να  σας  τιμωρήσει

 Χορός:    Εξήγησέ  μας…  εξήγησέ  μας

 Ερμής:

Έχει  αρπάξει  την Ειρήνη  και την  έχωσε  στη  σπηλιά, μια  μεγάλη πέτρα  βάζει  και την  κλείνει για  καλά   και  έτσι που  μαλώνετε  Ειρήνη  πια  δεν ξαναβλέπετε!

 Τρυγαίος:   Και  με  μας  τι  θα  κάνει ο  Πόλεμος;

 Ερμής:

Έχει  φέρει  ένα  γουδί  (μπαίνει  μέσα  ο πόλεμος  με  ένα  γουδί)  και  ένα  γουδοχέρι,  βάζει μέσα  σπίτια    και  ανθρώπους  και τα  κάνει λιώμα.

 Τρυγαίος:   Φεύγω, πάω  στους  ανθρώπους  ,  γρήγορα  στη  γη  γυρίζω  να τους πω  αυτά που είδα  (καβάλα  στο σκαθάρι  φεύγει)

 Χορός:    Τι  θα  γίνει  τι θα  γίνει  θάρθει  πίσω  η Ειρήνη;

 Τρυγαίος:   Λαέ  του Νηπιαγωγείου..

 Χορός:    Ζήτω…Ζήτω..

 Τρυγαίος:     Ο  Πόλεμος  έχει  κλείσει την Ειρήνη  στη  σπηλιά…πάρτε  φτυάρια  και λοστούς  και πάμε  να την  ελευθερώσουμε.

 Χορός:     Πάμε  όλοι…πάμε  όλοι

 Παιδί4:   Τρυγαίε  προχώρα  και όλοι  μαζί  με  φόρα  τη  πέτρα  θα  τραβήξουμε  το  Πόλεμο  θα  ρίξουμε.

 Παιδί5:    Εμπρός  βοηθάτε  την πέτρα  τραβάτε,  κορίτσια  και αγόρια  γερά  δυνατά  και ένα και  δύο  και ποιος  τεμπελιάζει  και στην άκρη αράζει;

(τραβάνε  ρυθμικά  το  σχοινί  που είναι  δεμένο  σε  ένα  παιδί-βράχο…  φεύγει  ο ‘βράχος’  βγαίνει  η  Ειρήνη  ..ζητωκραυγάζουν.. τους  αγγίζει  και κάθονται  κάτω  οκλαδόν )

 Όλοι:     Ζήτω  …Ζήτω  ήρθε  πάλι  η  Ειρήνη

 Φίλη  της  Ειρήνης:

Καλοί  μου  άνθρωποι,  εγώ  σας  φέρνω  δρεπάνια,  σκαλιστήρια, φτυάρια,  ποτιστήρια  να φτιάξετε  τους κήπους  σας   να  φυτέψετε  σιτάρι  να κάνετε  ψωμί,  να   βάλετε  και  δέντρα  που θα  γεμίσουν  φρούτα..  Τόσο  καιρό  με τον Πόλεμο  κανείς  δεν  είχε  τον καιρό  να  φυτέψει τη γη..      Ελάτε  πάρτε  όλοι..   (παίρνουν  εργαλεία  και  φυτεύουν, σκαλίζουν κτλ)

 Τακ  τακ…

 Τρυγαίος:   Ποιος  είναι πάλι;

 Έμπορας  όπλων:     

Εγώ  που  φτιάχνω  που  φτιάχνω  όπλα  για τον πόλεμο  και τους  σκοτωμούς  στη  περιοχή  σας  …    έχω  πυραύλους  Κρουζ …        πυραύλους  εδάφους  εδάφους,  αέρος  αέρος..  τι  θα τους  κάνω  τώρα  που  φέρατε την Ειρήνη;

Χωρίς  Πόλεμο  πάει  χάθηκα…  καλά  εμένα  δεν  με  σκέφτεστε  καθόλου;

Ελάτε  αγοράστε  μισοτιμής  τους  δίνω…  Πρέπει  να τους πουλήσω  όλους  Σήμερα ..οπωσδήποτε  γιατί  λήγει  και  η ημερομηνία  τους  και μετά πάει,  φαλίρισα..  Ελάτε  είπα  αγοράστε  (επιτακτικά)

 Τρυγαίος:    Δεν τα  θέλουμε …  πάρτα  και  φύγε  γρήγορα

 Όλοι:   Τα  όπλα  σας  να πάρετε,  να μη  σας  ξαναδούμε,  εμείς  δεν σκοτωνόμαστε  μονάχα  θα  αγαπιόμαστε  όπλα  δεν  χρειαζόμαστε  καλύτερη  η Ειρήνη.

 (Υπόκλιση  ..Όλοι  πιασμένοι  στη  σειρά  χέρι  χέρι)

 

Παιδί:  Τι  άραγε  είναι  σήμερα  για  μας  Ειρήνη;

(βγαίνουν  ένας  ένας  και  λένε:)

Ειρήνη είναι  να  είμαστε  όλοι  εδώ  μαζεμένοι  και  να  χαιρόμαστε

Ειρήνη είναι  να  πηγαίνουμε  εκδρομή  στον  όσιο  Λουκά

Ειρήνη είναι  να τραγουδάμε  τα τραγούδια  που μας  αρέσουν

Ειρήνη είναι  να περπατάμε  στο  χωριό  γελαστοί

Ειρήνη  είναι να τρέχουμε  στα  χωράφια  γεμάτα  στάχυα

Ειρήνη είναι  η  φωνή των πουλιών  την άνοιξη

Ειρήνη είναι  η  γλυκιά  ζέστη  του  μεσημεριού

Ειρήνη  είναι  η  μαμά  που  μας περιμένει  στο  σπίτι

Ειρήνη είναι  μια  βόλτα με το ποδήλατο

Ειρήνη είναι  το  πρώτο  μας  μπάνιο  στον  Αγ.  Βασίλη

Ειρήνη   είναι  να  κάνουμε  καινούριους  φίλους

Ειρήνη είναι  να  βοηθάμε  όσο  μπορούμε -  όσο  μικροί κι αν είμαστε  γιατί  ΟΛΑ  αυτά  σημαίνουν  Ειρήνη  όχι  μόνο για  μας  αλλά και  για τους  άλλους.

 

 Πρόταση  για  σκηνικά,  κουστούμια:

 Σύννεφο  --  1  δέντρο --  σπιτάκια  μικρά --  μεγάλο  ξύλινο  γουδοχέρι --  χάρτινα  μικρά  σπιτάκια  :    από  χαρτόνι 

      Σπηλιά:  μια  γωνιά  του  σκηνικού, κάθεται  κουλουριασμένη η Ειρήνη και

      ο  ‘Βράχος’   με  ανοιχτά χέρια-πόδια  την  φυλακίζει

  σχοινιά  για τον  ‘Βράχο’  &  επιγραφή  πάνω  στο  παιδί-βράχο

 φτυάρια , ποτιστήρια,  σκαλιστήρια  …  ένας  σάκος /τσουβάλι  για τα  όπλα

 ρούχα: Ειρήνη : λευκή  μακριά  φόδρα… όλοι  οι  άλλοι  πολύχρωμες  φόδρες..  αν  γίνετε  να παίξουν  ξυπόλητοι! Αν  όχι, πέδιλα λευκά / η  σανδάλια!