Η  ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ

 Καπαρέλλι  1995

Αφηγητής:

Καλησπέρα  σας..

Η  ιστορία  που θα  σας παίξουμε  σήμερα  γράφτηκε  πριν από  πολλά  χρόνια  από έναν  αρχαίο  Έλληνα  τον  Αριστοφάνη.  Μας  λέει  πως  οι  γυναίκες  κλειστήκανε  μέσα  στην  Ακρόπολη  της  Αθήνας  ώσπου  αναγκάσανε  τους  άνδρες  να μην  πηγαίνουν  πια  στον  πόλεμο.  Η  κάθε πόλη  είχε  τότε  μια  Ακρόπολη,  δηλαδή  έναν  λόφο  τριγυρισμένο  από  έναν  ψηλό  τοίχο.  Τα  τείχη   είχαν  μόνο  μια πόρτα,  έτσι που  άμα  έκλεινε  κανένας  δεν μπορούσε  να  μπει  μέσα.

Λυσιστράτη: 

Αυτή  η  κατάσταση  δεν  μπορεί  να  συνεχιστεί  έτσι..  όλοι  οι άντρες  φεύγουνε,  αφήνουνε  τα σπίτια  τους,   γέρους, τις  γυναίκες  τα  παιδιά  και πάνε  και  σκοτώνονται  στις  μάχες.. κι όταν  τελειώσει  ξαναφεύγουν  γιατί αρχίζει άλλος.. κάτι πρέπει   να κάνουμε…  εδώ  και  τώρα  …ΔΕΝ  πάει  άλλο..

Το  βρήκα..  θα  ειδοποιήσω  μια  γυναίκα  από  κάθε  πόλη  και  θα  δούμε τι θα  κάνουμε  όλες  μαζί…

(ένα  παιδί πηγαίνει  και  κάτι  λέει  στα  αυτί  των  γυναικών ..    σιγά  σιγά ... μια   μια   μαζεύονται)

Γυναίκα1:

Πες  μας  το  λόγο  Λυσιστράτη  που μας  μάζεψες  εδώ  σήμερα

Λυσιστράτη: 

Γυναίκες,  πρέπει να  σταματήσουμε  τους  άντρες  από  το  στρατιωτικό!

Γυναίκα2:

Μα  πώς  θα γίνει  αυτό;   Και  ποιος  θα  πηγαίνει  να πολεμάει;

Λυσιστράτη: 

Αυτό  ακριβώς  είναι  το  σχέδιό  μου..  να  μη  γίνονται  πια  πόλεμοι…να μη  φεύγουν οι  άντρες  μας…να’ χουμε  και  εμείς  καλή  παρέα  και  βοήθεια  στις  δουλειές

Γυναίκα3:

Ωραία  τα λέει  η  Λυσιστράτη,  εγώ  συμφωνώ

Όλες:

Κι  εγώ…κι  εγώ.. κι  εγώ  συμφωνώ

Λυσιστράτη: 

Ελάτε  εδώ  να  ορκιστούμε  όλες  μαζί..    (βάζουν ένα  κανάτι  με κρασί  στη  μέση)

Ορκος: (λέει  η  Λυσιστράτη  και  επαναλαμβάνουν  όλες ακουμπώντας το κανάτι)

Θα  κλειστούμε  μέσα  στη  Ακρόπολη/      Δεν  θα  βγούμε  μέσα  από  εκεί/

Αν  δεν  γυρίσει  πίσω/    Κι  ο  τελευταίος  στρατιώτης/ Κι  αν  δεν  σταματήσει  ο πόλεμος/

Αφηγητής:

Πέρασαν  μια- δυο-τρεις  μέρες….  Στις  πόλεις  και τα  χωριά  μείνανε  μόνο  γέροι  και παιδιά,  γυναίκα  δεν έβλεπες  πουθενά.  Έτσι λοιπόν  οι  γέροι  μαζεύτηκαν να δούνε τι θα γίνει

Γέρος1:

Τα   παιδιά  κλαίνε  στους δρόμους  χωρίς  τις  μάνες  τους…  τα σπίτια  βρώμικα,  φαΐ  δεν  έχει να φάμε  κι ούτε  ξέρουμε  να  μαγειρέψουμε  …Πρέπει  να  τις  κάνουμε  να  βγούνε  έξω.

Γέρος2:

Να  βάλουμε  φωτιά  κάτω  από  την Ακρόπολη  να  δούμε  τι  θα  κάνουνε  όταν τις πνίξει  ο καπνός  και θα τις πιάσει  ο  βήχας…  θα  βγούνε  η  δε θα  βγούνε..

 (κάνουνε  ότι  βάζουνε  φωτιά! )

Γυναίκα3:

Νερό  φέρτε  γρήγορα  νερό  να  τους κάνουμε  μούσκεμα.. νομίζουνε  ότι  μπορούν  να  μας βάλουν  φωτιά…

Γέροι:

Μα  τους  θεούς  θα γίνουμε παπάκια…..  πάμε  γρήγορα  να  φύγουμε  από  δώ..

Γέρος1:

Σύντροφοι  περιμένετε,  εγώ  κουτσαίνω  και  δεν μπορώ  να τρέξω  περιμένετε..

Γέρος2:  Κάτι  άλλο  πρέπει  να  σκεφτούμε..

Γέρος1:

Να  φωνάξουμε την  αστυνομία να μας βοηθήσει;   (έρχονται  οι αστυνόμοι)

Αστυνόμοι:

Εμπρός  όλες  οι γυναίκες  στα σπίτια  σας..  βγείτε  αμέσως  έξω  αλλιώς  η  αστυνομία  θα  σας  τιμωρήσει

Λυσιστράτη:  (βγαίνει  στη  πόρτα  με τα  χέρια στη  μέση)

Ποιος  είναι αυτός  που  φοβερίζει;  Τώρα  θα  φωνάξω εγώ  όλες  τις γυναίκες  και θα  τα πούμε.. εμπρός  γυναίκες,  δώστε τους  κατακέφαλες

Αστυνόμοι:

Ωχ…ωχ  σιγά  τις  ξεσκονίστρες  καλέ!

Αφηγητής:

Έτσι  λοιπόν  η  αστυνομία  έφαγε  της  χρονιάς της…  πήραν  δρόμο  κι ακόμα  φεύγουν..  Οι  γυναίκες  γύρισαν  και κλείστηκαν  ξανά  στα  τείχη.  Τα πράγματα  όμως  δεν πήγαιναν  καλά  ούτε  μέσα  στην  Ακρόπολη.  Μερικές  γυναίκες  πεθύμησαν  τα  σπίτια, τις  δουλειές τους  και άρχισαν να το  σκάνε

Λυσιστράτη:

Πρέπει  γρήγορα  να γίνει  η  συμφωνία  με τους  άντρες  γιατί  δεν βλέπω  να κρατάμε  για πολύ ακόμη

Κινησίας:  (φωνάζει)

Γυναίκα  έλα  έξω…

Λυσιστράτη:

Πήγαινε και πες  του  ότι θα  πας  μαζί του   μόνο όταν  γυρίσουν  από  τον πόλεμο όλοι  οι  άντρες..

Κινησίας:

Έλα  Μυρρίνη  μου  στο σπίτι..  δε  λυπάσαι  το  παιδί σου που  κλαίει;  Να  λοιπόν  που  γύρισα  από τον πόλεμο..  αυτό  δεν ήθελες;

Μυρρίνη:

Ααα…  ένας  μόνο  δεν  φτάνει… να  πας  να πεις  σε όλους  να έρθουν  πίσω  ..αν  δεν μας  υποσχεθείτε  την Ειρήνη  καμιά  γυναίκα  δεν  βγαίνει από  την  Ακρόπολη

Κινησίας:

Βρε  τι πάθαμε  μ’  αυτές  τις γυναίκες.. (φεύγει  κουνώντας  το κεφάλι  με  απόγνωση )

 

Ταχυδρόμος:  (του φέρνει  ένα  γράμμα )

Οι  γυναίκες  σ’ όλες  τις πόλεις  κάνουν  απεργία  για  να  σταματήσουν  οι  άντρες  το πόλεμο

Κινησίας:

Πρέπει  να  μιλήσω  στο  στρατό…έχουν δίκιο  οι γυναίκες…τους  φορτώνουμε  όλες  τις  δουλειές,  τα  σπίτια,  τα  παιδιά,  ΚΑΙ  πάμε  και  στο πόλεμο!

(προχωρά  προς  τους άντρες  που  είναι όλοι μαζεμένοι)

 Άντρες,  ελάτε  εδώ…οι  γυναίκες  έχουν  δίκιο…  πετάξτε  όλοι τα  σπαθιά  και  πάρτε  λουλούδια ..τέρμα  ο  πόλεμος

Αντρες:     (κρατώντας  λουλούδια  πάνε  στην  Ακρόπολη)

Δεν  ξαναπάμε  στο  Πόλεμο  -  Γυναίκες  κατεβείτε

Γυναίκες:

Η  απεργία  πέτυχε…  Ζήτω  η Λυσιστράτη    …Ζήτω  η  Ειρήνη…Ζήτω  οι  άντρες

 

 (αγκαλιασμένοι  όλοι  μαζί  τραγουδούν και  χορεύουν)